yeyilmə — 1. «Yeyilmək»dən f. is. 2. is. məh. Ən çox üzə çıxan pis yara, dəri vərəmi, qurdöşənəyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeyilmə — (Qazax) xəstəlik adı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dulqu — (Qazax, Çənbərək, Tovuz) bax dolğa. – Təkərin dulquların sal, top yeyilməsin (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
parçi — (Şəki) balqabağın yeyilməyən növü (içərisi çıxarılıb suqabı kimi istifadə edilir). – Parçi sındı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pissicə — (İmişli) yeyilmə (yara adı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ye:ilmə — (İmişli) bax yeyilmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həlal — ə. 1) icazə verilmiş; 2) şəriətə görə, yeyilməsinə icazə verilən, haram olmayan; 3) qanuni; 4) mükəmməl, tam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həram — ə. 1) yasaq olmuş; qadağan; 2) toxunulmaz, müqəddəs; 3) şəriətə görə, yeyilməsinə, işlədilməsinə icazə verilməyən, halal olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mə’kul — ə. 1) yeyilməli, yeməli; 2) yemək, xörək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
